Yazın Durağı

   -Süreya sürgünde ve her zaman aşık, buna rağmen aşık- Bir şair düşünün. Öyle etkili ve güzel şiirler yazmış ki okunduğunuzda hâlâ bütün duyguları şiirlerinde hissedebiliyorsunuz. O zor hayatını öyle bir şekilde işlemiş ki şiirlerinde sanki şiiri siz yaşıyorsunuz. İşte o muhteşem şair: "Cemal Süreya".    Ben bu yazıda size Cemal Süreya'nın hayat hikayesini uzunca anlatmayacağım. Zaten şair de kendi hayatını şu sözlerle özetliyor: " 1931 yılında doğdum. 1937 yılında annem öldü. 1944 yılında Dostoyevski'yi okudum. O gün bugündür huzurum yoktur. Biyografim bu kadar.".   Ben bu yazıda size hikâyeler anlatacağım. Cemal Süreya'nın yaşadıklarını kağıtlara döktüğü şiirlerin hikâyelerini anlatacağım.    İlk hikâyemiz "Kişne Kirazını ve Göç,Mevsim" şiirinin bir bölümünden olacak. Cemal Süreya, 1931'de Erzincan'da ailenin en büyük çocuğu olarak dünyaya geldi. Kardeşlerinden biri Cemal daha çocukken öldü. Şeyh Sait isyanından sonra ...

Her gün ellerini,                                                                                                                             Tutmak istiyorum. Yavaş yavaş sıkılaşarak.                       Her gün yaklaşmak,        ...

Saat gecenin biri ve ben yine uyanığım. Çalışma odamda düşünüyorum. Durmadan yazı yazmak istiyorum. Masanın yanındaki gramafondan hafif, hüzünlü türküler çalıyorken bardağıma yavaş yavaş rakıyı koyuyordum. Benim için alkol artık su gibi ihtiyaçtı. Çünkü beynimi ancak böyle sarhoş edip yavaşlatıyordum. Aksi takdirde uyumam ne mümkün ! Şu an bir şeye karar verdim : Gece adamıyım ben. O kapkaranlık gökyüzünde ufak ufak parlayan yıldızların adamıyım. Ancak geceleri huzur buluyorum. Durmadan düşünüyorum geceleri . Sabahları sadece bir işe odaklanan beynim sanki geceleri özgürlüğünü ilan ediyor. Nasıl iş ben de anlamıyorum ama yapacak bir şey yok ! En azından düşünüyorum ya o da iyi bir şey. Boş gezenin boş kalfası değil benim beynim . Bu yüzden de biraz mutlu ve gururluydum. Dışarıdan sesler geliyordu . Tahminimce dalga sesiydi. Gecenin bu saatinde burada kimse olmazdı. Evet, tahminim doğruymuş ! Dalgaların kıyıya vurma sesiymiş. Ne güzel şey bu doğa ! Anlaması, düşünmesi ve kavraması z...