Yazın Durağı

Kadıköy iskelesindeki martılar gariptir biraz. Huysuz, akıllı, kurnaz, üşengeçtirler. Aşk,sevgi,mutluluk bürünen insanlarla doludur iskele. Buna rağmen hiçbir martı, İnsanlara benzemez. Aşklar bir gariptir Kadıköy iskelesinde. Ne Paristekilerine benzer ne New Yorktakilerine. Âşıklar sarılır,öper,kucaklaşır. Ayasofyaya doğru aşklarını gösterirler, İstanbul'un sevgilisine. Ayrılıklar da bir gariptir Kadıköy iskelesinde, Denizin iyot kokusu insanı ekşitir. Bir de üstüne ayrılık gelince, İnsanın acıları bütünleşir. Geceler de gündüzler de gariptir, Şu Kadıköy iskelesinde. Gündüzleri çocuk sesleri ve bağırışları, Âşıkların sarılmaları. Geceleri yıkılan insanların bağrışları ve feryatları, Yıldızlar altında sessizlik ve hüzün. Sahilde bira şişeleri ve sigara izmaritleri. İstanbul bir gariptir Kadıköy iskelesinde. Dolmabahçe,Beşiktaş,Sultanahmet... Hepsi Kadıköye özlemle bakar. Bizim yanımızda olsaydın keşke, Diye söylenirler. ...

Deniz, bugün yine hırçındı. Ay, gökte tahtını Güneş’ten almışken ben de kendimi rüzgâra kaptırmıştım. Denizden gelen sular, sahildeki taşlara âdeta müzik yapıyormuşçasına vuruyordu. Sahil kenarındaki lokantaların ışığı tüm karşı kıyıyı süslüyor ve aydınlatıyordu. O taraftan biraz müzik sesi geliyordu. Herhâlde düğün veya kutlama vardı. Her şeyi boşvermiştim, ama her şeyi… İnsanların eğlenmesi artık hiç ilgimi çekmiyordu. Şair Cemal Süreya’nında dediği gibi “Dostoyevski okuduktan sonra hiç mutlu olmadım.”düşüncesi tüm bedenimi sarmıştı. Artık hayattaki tüm hevesim, elime Dostoyevski’mi alıp mavi renkli duvarları olan tahtadan ve Osmanlı mimarisini andıran evimde ayaklarımı karşımda duran sandalyeye uzatmış ve Rize’nin dağlarından gelen çayımı yanıma almış olmaktı. Bir de kendime aynada bakıp yazı yazmayı unutamam. Buruşmuş yüzüme, şakaklarıma inen beyaz seyrek saçlarıma ve ölüme her gün daha çok yaklaşan gözlerime bakmak hayattaki zevklerimden biridir. Çok ilginç biliyorum. Sahilde b...

Geceler,geceler,geceler... Hepsi benim için, Hepsi senin için, İkimiz için.   Yaratmış Allah'ım   Sadece bizim için. Gecenin her şeyi Gündüzdekiler kadar, Yakışır sana.   Irmağın sesi,   Ayın ışığı,   Gecenin karanlığı. Hepsi senin için ! Nasıl Ay tek başına değilse, Geceleri yıldızlar bağlıysa ona, Ben de sana bağlıyım. Sonsuza dek...   Böyle yaratmış,   Tanrım kalbimi.   Sen tahtta iken, Benim gecelerim de, Gündüzlerim de, Hepsi senin için ! Senin...   Râşid Kemal